ÇOLİG KARTALI

Kır atlı nalbant Süleymanın ilk gözağrısıydı Çerkez Barslan
Kar sessizliğine kopan bir çığ gibi yanmıştı içindeki yangından
Kavalın sesini içti Abı Hayatın suyundan bir kartal cesaretiyle
Cihana bedeldi ömrü,gözleriyle duyan,duyuran,gözleriyle konuşan

Suskunluğun yedi dilini öğretti,üzerine candan titreyen analığı
Sevdasıydı,yelesi bulutlu,kır atının üstünde gezdiği #AşağıÇarşı
Harcındaydı toprağın,buğdayın tuzun,şanlı şerefli dostluklarının
Uzun boyunda mağrurdu başı,gözlerinde kara kış gecesi fırtınası

Güldürmenin ustasıydı öğütürdü acıları hayatın taklit eleğinden
Varlığın yokluğun gülünç hal dilini öğrendi #Aşağıçarşıya odun taşırken
Kusursuz dünyanın kusurlarından herkesin alacağı ders olmalıydı
Bir yıldız görkemiyle süren güldürünün alkışı temsil-i ömründen

Sanattaydı tüm kararı,alnında teriydi sahip çıktığı gelenekleri
Anlattı en anlatılmaz olanı,geçmişi geleceğe bakışlarıyla eğitti
Aşılmaz yolların yolunu açtı,hayallerine sır gibi tuttuğu aynada
Çapakçur deresi gibi dolayınca beline kuşagını,başlatırdı bıçak,meşki

Kara kartala dönüşürdü çevik,davetine icabet edince davul zurna
Kolları iki yana kanatlanırken haber salardı köyün çobanı;ağaya
Hızını aldığı rüzgarla avlardı kuzuyu,çelik pençe olurdu elleri
Süzülürdü Aftor ovasından,şalvarı cepkeni külahıyla arş-ı alaya

Damarlarında durmazdı delikanı,içine sığmadığı haysiyetli canda
Yalansız dolansız çekingen gülümsemesi merhemiydi yalnızlığında
Köstekli saati,gümüş rengi çakmağı,yarım bıraktığı testideki su
Çolig Kartalı Çerkez,şanından;emin,kaldı,hatırasıyla Çawaxçurda

Benzer Gönderiler